- zabrząkać
- zabrząkać {{/stl_13}}{{stl_7}}|| {{/stl_7}}zabrzękać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIIa, zabrząkaćam, zabrząkaća, zabrząkaćają {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wytworzyć brzęk, uderzając czymś o coś metalowego, szklanego itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zabrzękać kluczami. Zabrząkać butelkami. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'potrącić napiętą strunę instrumentu; także: zagrać na instrumencie strunowym lub klawiszowym byle jak, niedbale': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zabrzękać na gitarze. Zabrzękać na fortepianie. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o instrumentach strunowych, przedmiotach metalowych, szklanych: wydać brzęk w wyniku potrącenia, uderzenia itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zabrząkała harfa. Zabrzękały gwoździe, szklanki. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.